Πολιτικές θέσεις του ιδίου για μια άλλη πολιτική

 ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΠΤΙΚΗ ΓΩΝΙΑ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’: ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΑ ΑΓΑΘΑ

1.-ΚΟΙΝΑ ΑΓΑΘΑ, ΔΗΜΟΣΙΑ ΑΓΑΘΑ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ.  ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΗΣ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ

Η Δημοκρατική Αριστερά καταγράφει τα Δημόσια και τα Κοινά αγαθά καθώς και τις Δημόσιες Υπηρεσίες που οφείλονται από το Κράτος στην κοινωνία. Τα αγαθά και οι Υπηρεσίες αυτές οφείλουν να προστατεύονται είτε Συνταγματικά είτε με αυξημένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για κάθε επιχειρούμενη αλλαγή του καθεστώτος που τα διέπει. Γίνεται ο διαχωρισμός σε αυτά που δεν μπορούν να γίνουν ‘’εμπόρευμα’’ και περιγράφεται ο τρόπος προστασίας κάθε ομάδας ξεχωριστά.

Τα αγαθά αυτά χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες

1.- Τα Κοινά αγαθά  (Αέρας, Θάλασσα, Αιγιαλός, Νερά, Φυσικοί πόροι, Δάση, Περιβάλλον κλπ)

2.- Τα Δημόσια αγαθά (Δικαιοσύνη,  Άμυνα, Ασφάλεια, Ενέργεια, Μεταφορές, Επικοινωνίες κλπ)

3.- Οι Δημόσιες Υπηρεσίες (Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια, κλπ)

Με τον τρόπο αυτό διασφαλίζεται και κατοχυρώνεται ο δημόσιος και κοινός χαρακτήρας τους και προστατεύονται από κάθε επιχειρούμενη διαδικασία ιδιοποίησής τους που αλλάζει τη μορφή του χαρακτήρα τους και τα μετατρέπει σε καθαρό ιδιωτικό εμπόρευμα.

Επί του πρακτέου αφαιρούνται από το ΤΑΙΠΕΔ, όσα από τα παραπάνω αγαθά είναι προς ιδιωτικοποίηση (Νερά, Αιγιαλός κλπ)και ζητείται η ιδιαίτερη νομοθετική προστασία των ανά κατηγορία παραπάνω αγαθών και Υπηρεσιών.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

 Η Δημοκρατική Αριστερά είναι ο εγγυητής των Δημόσιων και Κοινών Αγαθών.

 Με την πολιτική της τα προστατεύει από την εμπορευματοποίηση και τα θέτει στην υπηρεσία της Κοινωνίας.
_____________________________________________________________________________________________

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’: ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ

1.-  ΜΕΤΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΣΕ ΚΡΑΤΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ  

Η αναδιανομή του πλούτου σε μια κοινωνία γίνεται με την είσπραξη  πόρων, τα οποία αποτελούν τα Δημόσια έσοδα και την απόδοσή τους στην κοινωνία, καλύπτοντας συγκεκριμένες ανάγκες  των πολιτών.

Η μετατροπή του κοινωνικού κράτους σε Κράτος της  Κοινωνίας, προϋποθέτει τη δημιουργία θεσμών για τη σταθερή και πάγια αναλογία των επί μέρους δημόσιων δαπανών  σε σχέση με τα συνολικά δημόσια έσοδα. 

Συγκεκριμένα:

1.- Κατοχυρώνεται η σταθερή ποσοστιαία αναλογία Δημόσια έσοδα/ΑΕΠ.  Στο τέλος κάθε διαχειριστικής χρήσης και εφόσον υπολείπεται το εισπραχθέν ποσοστό από το προβλεπόμενο, καλύπτεται η διαφορά με την έκτακτη φορολόγηση όλων των νομικών και φυσικών προσώπων που μετέχουν στην παραγωγική διαδικασία,  σύμφωνα με τρόπους που καθορίζονται κάθε φορά και διασφαλίζουν το τη συνταγματική επιταγή για φορολόγηση σύμφωνα με τις δυνατότητες καθενός.

2.- Ορίζεται η σταθερή ποσοστιαία αναλογία της κατανομής των Δημοσίων δαπανών προς όλους τους τομείς της κοινωνικής δράσης του Κράτους. Η εγγύηση για τη σταθερότητα της αναλογίας αυτής, καλύπτεται  με το θεσμό της αυξημένης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας η οποία απαιτείται για κάθε αλλαγή της αναλογίας αυτής.

Με την παραπάνω πολιτική ελαχιστοποιείται το φαινόμενο της φοροδιαφυγής, ενώ ο πλούτος που επιστρέφει στην κοινωνία είναι απόλυτα εξαρτημένος από το συνολικό παραγόμενο εγχώριο πλούτο, με μια γνωστή εκ των προτέρων αναλογία.

Με τον τρόπο αυτό η αναδιανομή του πλούτου αντικειμενικοποιείται και δεν εξαρτάται  από την  ιδεολογικοπολιτική φιλοσοφία της κάθε κυβέρνησης και τις προτεραιότητες που αυτή δίνει κάθε φορά.

2.- ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΧΥΡΩΣΗ ΜΙΑΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΟΥΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Η ανάγκη για την εξασφάλιση ενός κατώτερου επιπέδου διαβίωσης για κάθε πολίτη, είναι απαρέγκλιτη υποχρέωση της πολιτείας.

Αυτό επιτυγχάνεται με τις παρακάτω πολιτικές:

1.- Η πρώτη και μοναδική κατοικία δεν φορολογείται, δεν υποθηκεύεται, δεν κατάσχεται. Η στεγαστική πολιτική ανήκει στο Κράτος και όχι στις Τράπεζες.

2.- Το δικαίωμα στην παροχή μιας ελάχιστης ποσότητας ενέργειας, ανήκει σε όλους. Προέρχεται από φυσικούς πόρους οι οποίοι είναι κοινό ανθρώπινο αγαθό.

3.- Εξασφάλιση της ελάχιστης εγγυημένης ικανοποίησης των βασικών ανθρώπινων αναγκών. Μέσα από ένα ελάχιστο εγγυημένο κοινωνικό εισόδημα.

4.- Πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για όλους.

5.- Ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση σε υπηρεσίες προσχολικής αγωγής, πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η Δημοκρατική Αριστερά εγγυάται την αναδιανομή του εισοδήματος, σύμφωνα με τις δυνατότητες της πραγματικής Οικονομίας και όχι σύμφωνα με την διάθεση της εκάστοτε πολιτικής ή οικονομικής ελίτ.
_____________________________________________________________________________________________

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ’: ΠΑΡΟΧΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΚΑΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΑΠΟ ΙΔΙΩΤΕΣ ΚΑΙ ΚΡΑΤΟΣ

1.- ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΝΕΑΣ ΜΟΡΦΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΣΧΗΜΑΤΟΣ  ΜΕΤΑΞΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΟΧΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ.

Η εμπλοκή του ιδιωτικού τομέα στην προσφορά δημόσιων αγαθών και Υπηρεσιών, όπως αυτά έχουν οριστεί παραπάνω και όπου αυτή επιτρέπεται,  προσφέρονται μόνο μέσω ειδικών συμπράξεων (ΣΔΙΤ) από εταιρείες ειδικού σκοπού, στις οποίες το Δημόσιο έχει κυριαρχικό ρυθμιστικό και ελεγκτικό ρόλο.

Αυτό επιτυγχάνεται με:

1.- Την επέκταση των συμπράξεων αυτών σε όλο το φάσμα της παροχής δημόσιων αγαθών και Υπηρεσιών.

2.- Την αλλαγή του Νόμου 3389/2005 προς την κατεύθυνση της υλοποίησης της παραπάνω αντίληψης.

2.- ΤΙΜΟΛΟΓΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ

Κάθε δαπάνη για κάθε υπηρεσία που προσφέρεται από το κράτος είτε από μόνο του είτε με τη συνεργασία ιδιωτών, είναι μοναδική, σαφώς  αιτιολογημένη και τιμολογημένη. Κάθε ιδιώτης που προσφέρει την υπηρεσία αυτή υποχρεούται να ακολουθεί το κρατικό τιμολόγιο και να παρέχει απρόσκοπτα της υπηρεσίες του σε κάθε πολίτη.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Η Δημοκρατική Αριστερά εγγυάται ότι, η προσφορά Δημόσιων αγαθών και Υπηρεσιών από ιδιώτες, όπου αυτή είναι ανεκτή, αποκλείει την αισχροκέρδεια και την εκμετάλλευση των παθογενειών του Δημόσιου Τομέα.

Η Δημόσια δαπάνη για κάθε παροχή αγαθών και Υπηρεσιών είναι εκ των προτέρων αιτιολογημένη και τιμολογημένη.

_________________________________________________________________________________

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ’:  ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ - ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ

1.- ΝΕΑ ΔΙΑΝΟΜΗ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ.

Η αλλαγή του τρόπου της διανομής του πλούτου πρωτογενώς και μέσα από την παραγωγική διαδικασία επιτυγχάνεται με:

α).- Την αλλαγή των εργασιακών σχέσεων.

α) Αύξηση κατώτερου μισθού και ημερομισθίου.  

β) Καθορισμός ανώτατου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα, για τη μείωση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων που διαταράσσουν την κοινωνική συνοχή, με την ταυτόχρονη θέσπιση ιδιαίτερης φορολογικής μεταχείρισης  για την υπέρβαση του ορίου αυτού.

γ) Μείωση του ημερήσιου χρόνου εργασίας, χωρίς την αντίστοιχη μείωση των αποδοχών και τη σύνδεσή του εργάσιμου  ωραρίου με το εκάστοτε ποσοστό ανεργίας. (π.χ  πλήρη απασχόληση 6 ωρών ημερησίως  για επίπεδα ανεργίας άνω του 20%, πλήρη απασχόληση 7 ωρών ημερησίως για επίπεδα ανεργίας άνω του 15%)

δ) Κατοχύρωση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων,  με την μερική αντικειμενικοποίηση του τρόπου καταβολής των ασφαλιστικών εισφορών.

β).- Την προώθηση πολιτικών για την ανάπτυξη του συνεταιριστικού φαινομένου και του φαινομένου της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας.

α)  Την αναβάθμιση και κωδικοποίηση των θεσμών λειτουργίας των συνεταιρισμών και των λοιπών επιχειρηματικών μορφών της συνεργατικής οικονομίας.

β) Την απρόσκοπτη χρηματοδότησή τους από το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο στήριξης 2014 – 2020

γ) Την ανάδειξη και αναβάθμιση του εγχώριου συνεταιριστικού τραπεζικού  συστήματος.

δ) Την επίσημη εισαγωγή του θεσμού των συμπληρωματικών, πολυεπίπεδων ‘’νομισμάτων’’, της Τράπεζας χρόνου  και του θεσμού των Τοπικών Επενδυτικών Κεφαλαίων.

γ).- Την προώθηση πολιτικών ενίσχυσης του εκσυγχρονισμού  των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.

                α) Χορήγηση  ρευστότητας για κάλυψη πάγιων βραχυπρόθεσμων αναγκών.

β)  Δημιουργία δημόσιας τράπεζας πληροφοριών (μέσω των επιμελητηρίων)  για το περιβάλλον της   αγοράς που συμμετέχουν.

γ)  Την απρόσκοπτη χρηματοδότησή τους από το νέο ευρωπαϊκό πλαίσιο στήριξης 2014 – 2020

δ).- Αλλαγή στο τραπεζοπιστωτικό σύστημα.

                Πρόσβαση  σε δανεισμό των μικρομεσαίων επιχειρήσεων   και των νοικοκυριών από δημόσιους πόρους, οι οποίοι θα έχουν προβλεφθεί για το σκοπό αυτό.

Ο μηχανισμός για την παροχή των δανείων αυτής της μορφής στους δικαιούχος μπορεί να είναι!

1.- Το συστημικό τραπεζικό σύστημα.

2.- Το συνεταιριστικό τραπεζικό σύστημα.

3.- Ο μηχανισμός διαχείρισης των πόρων του ΕΣΠΑ.

H εγγύηση για τη στοχευμένη δράση του παραπάνω δανεισμού, είναι η αντικειμενικοποίηση των όρων του, σύμφωνα με το ήδη υπάρχον σύστημα κατανομής πόρων του ΕΣΠΑ.

Με τον τρόπο αυτό το Ελληνικό Δημόσιο αποκτά πρόσβαση στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και ελέγχει τη χρηματοπιστωτική πολιτική, χωρίς να απαιτείται  α) η δημιουργία νέας τράπεζας δημόσιας ιδιοκτησίας β) η  εθνικοποίηση του ήδη υπάρχοντος τραπεζικού συστήματος και γ) ο έλεγχος των τραπεζών μέσω του ελέγχου της πλειοψηφίας των μετοχών τους.

 2.- ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ

Ο Δημόσιος δανεισμός αποφασίζεται  ύστερα από δημόσια και σαφώς αιτιολογημένη έκθεση, η οποία συντάσσεται  με ευθύνη της κυβέρνησης, και διενεργείται  ύστερα από την έγκρισή της από αυξημένη  κοινοβουλευτική πλειοψηφία.   Με τον τρόπο αυτό προστατεύεται η ορθολογικότητα κάθε ανάγκης δανεισμού και προστατεύονται επίσης οι επόμενες γενιές από τον κίνδυνο υπερδανεισμού για την κάλυψη τρεχουσών καταναλωτικών αναγκών.

3.- ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

Ανάπτυξη στη Δημοκρατική Αριστερά δεν εννοούμε μόνο τη συνεχή μεγέθυνση της οικονομίας προς ικανοποίηση του συντελεστή ‘’κεφάλαιο,’’ αλλά την ανάπτυξη και τη μεγέθυνση της ευημερίας του καθενός ξεχωριστά. Ανάπτυξη που σέβεται το περιβάλλον και τους περιορισμένους φυσικούς πόρους και λαμβάνει υπόψη το οικολογικό αποτύπωμα κάθε αναπτυξιακής ενέργειας.

4.- ΑΠΑΣΧΟΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Απασχόληση στη Δημοκρατική Αριστερά δεν εννοούμε τη μισθωτή εργασία του βασικού μισθού και ημερομισθίου, αλλά ένα ολοκληρωμένο σύνολο πολιτικών για την ανάπτυξη των ατομικών ιδιαιτεροτήτων, πρωτοβουλιών και δραστηριοτήτων, κάθε πολίτη ξεχωριστά ικανοποιώντας τις δημιουργικές του ανάγκες μέσα στο περιβάλλον της πραγματικής οικονομίας.

5.- ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ – ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΩΡΙΣ ΜΕΓΕΝΘΥΝΣΗ

Η Δημοκρατική Αριστερά αναγνωρίζει και συμμετέχει στη διεθνή αγωνία για το περιβάλλον και τάσσεται με τις δυνάμεις που επιθυμούν ένα εναλλακτικό παραγωγικό μοντέλο, το οποίο θα αναγνωρίζει το περιορισμένο των φυσικών πόρων και τις καταστροφικές συνέπειες μιας διαρκούς ‘’ανάπτυξης’’  με συνεχή αύξηση των εκπομπών CO_2.

Την επανεξέταση και την επαναδιατύπωση των εννοιών της παραγωγικότητας, της αποδοτικότητας, της ανταγωνιστικότητας, της ιδιοκτησίας των στοιχείων του κοινωνικού ενεργητικού και του ελέγχου πάνω στη διανομή των πλεονασμάτων.

Ενέργειες

1.- Δομική μετάβαση σε δραστηριότητες που θα βασίζονται στην παροχή υπηρεσιών.

2.- Δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις σε οικολογικά στοιχεία ενεργητικού.

3.- Πολιτική χρόνου εργασίας ως μηχανισμού σταθεροποίησης.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

 Η Δημοκρατική Αριστερά εγγυάται τη δίκαιη διανομή του Εθνικού πλούτου.   

Εγγυάται την προστασία του περιβάλλοντος κατά την παραγωγική διαδικασία.

Εγγυάται τη συμμετοχή όλων στην αύξηση του εθνικού εισοδήματος.

Εγγυάται την αύξηση της απασχόλησης.

_________________________________________________________________________________

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε’

ΠΡΟΤΩΒΟΥΛΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ

Η Δημοκρατική Αριστερά αναγνωρίζει τη σημερινή διολίσθηση του πολιτεύματος, το οποίο δεν εκφράζει καθολικά τη λαϊκή βούληση, αλλά έχει διαβρωθεί από τα συμφέρονται των εγχώριων και αλλοδαπών οικονομικών ελίτ.

Προτείνει:

Α’.-  Τον κοινωνικό έλεγχο του Κράτους με τη δημιουργία των παρακάτω θεσμών:

1.- Τη θέσπιση Δημοψηφισμάτων σε δημοτικό, διαδημοτικό και εθνικό επίπεδο.

2.- Τον ελεγκτικό ρόλο των οργανωμένων φορέων της Κοινωνίας των Πολιτών σε ολόκληρο το φάσμα της Δημόσιας Διοίκησης.

Β’.- Την αναβάθμιση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και την εισαγωγή  αμεσοδημοκρατικών διαδικασιών.

1.- Την δημιουργία και ανάπτυξη των ήδη προβλεπομένων  από τον ’’Καλλικράτη’’  δημοτικών επιτροπών διαβούλευσης (άρθρο 76), με νομοθετική αλλαγή ώστε να έχουν αποφασιστική και όχι μόνο συμβουλευτική αρμοδιότητα.

Γ’.- Την αλλαγή του εκλογικού συστήματος.

1.- Την αλλαγή του γεωγραφικού προσδιορισμού των εκλογικών Περιφερειών και την ταύτιση τους με αυτές των Δήμων σε όλη την επικράτεια.

2.- Την αύξηση του αριθμού των βουλευτών με την ταυτόχρονη ισόποση μείωση του μισθού τους.

3.-  Την θέσπιση της  ισότιμης προβολής των υποψηφίων κατά την προεκλογική περίοδο, ώστε να εξαλειφθεί το σημερινό φαινόμενο που μετατρέπει τις εκλογές σε καλλιστεία ελεγχόμενης δημοτικότητας.

Δ’.-  Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και Δημοκρατία

Η Δημοκρατική Αριστερά αναγνωρίζει τη σημερινή διολίσθηση του ρόλου των ΜΜΕ, με τη συμμετοχή τους στη διαπλοκή των οικονομικών συμφερόντων.

Προτείνει:

1.- Οι ραδιοσυχνότητες  οι οποίες αποτελούν δημόσιο αγαθό, δεν παραχωρούνται καθ’ ολοκληρία σε κανέναν. Είναι δυνατή η ενοικίαση χρόνου από ιδιωτικές εταιρείες για την προβολή, ενημερωτικών, ψυχαγωγικών και εκπαιδευτικών εκπομπών σε διαφορετικές όμως θεματικές συχνότητες.

2.- Η κρατική ραδιοτηλεόραση μετατρέπεται σε Δημόσια, με την ελεύθερη πρόσβαση σε αυτή, κάθε νόμιμα οργανωμένης συλλογικότητας που δραστηριοποιείται στη χώρα, τόσο σε τοπικό όσο και σε εθνικό επίπεδο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η Δημοκρατική Αριστερά εγγυάται τη διάχυση των εξουσιών σε ευρύτερα  στρώματα της κοινωνίας και τον αποκλεισμό των οικονομικών ελίτ από τη δυνατότητα επηρεασμού των πολιτικών αποφάσεων.

________________________________________________________________________________

 ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Η Δημοκρατική Αριστερά σε συμπόρευση με τις δυνάμεις της Πολιτικής Οικολογίας, της Κοινωνικής Οικονομία και της Αλληλέγγυας Κοινωνίας, οφείλει να παρουσιάσει ένα εναλλακτικό μοντέλο διακυβέρνησης, το οποίο θα ξεπερνά την γνωστή σοσιαλδημοκρατική συνταγή και θα ικανοποιεί τις ιδεολογικές ανάγκες μιας Νέας Αριστεράς του 21^ου αιώνα.

Δεν απαιτείται   καμία νέα θεωρία παρά μόνο μια νέα ιδεολογία και πράξη.