ΟΜΙΛΙΑ ΓΡΑΙΚΟΥΣΗ ΝΙΚΟΥ ΣΤΟ 8Ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΕΔΟΘ 
(ΕΝΩΣΗ ΔΗΜΟΣΙΟΥΠΑΛΛΗΛΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ)
Τον τελευταίο καιρό γίνεται πολύς λόγος για το πώς ένα αναποτελεσματικό εργαλείο (Κράτος) γίνεται ένα λειτουργικό και χρήσιμο εργαλείο.
Κανείς δεν μπορεί να διαφωνήσει ότι αν θέλεις να κάνεις μια σωστή δουλειά πρέπει να διαθέτεις και τα κατάλληλα εργαλεία.
Για εμάς όμως στη Δημοκρατική Αριστερά το ζήτημα δεν σταματά  εδώ, στο εργαλείο,  αλλά προεκτείνεται και στο για πια δουλειά θέλεις αυτό το εργαλείο.
Η νεοφιλελεύθερη άποψη που εκφράζεται σήμερα κυρίως από τη Ν.Δ και το ΠΑΣΟΚ, οριοθετεί το ζήτημα  της λειτουργίας του Δημόσιου Τομέα, σαν  μιας  καλοοργανωμένης  επιχείρησης με ισοσκελισμένους λογαριασμούς και φιλήσυχους υπάλληλους.
Όσο πιο μικρό και πιο φτηνό, τόσο το καλύτερο.
Στον αντίποδα οι κρατιστές ονειρεύονται την επιστροφή της πάλαι ποτέ σοσιαλδημοκρατίας της δεκαετίας του ‘60 και του ’70 και την επανανάπτυξη του κοινωνικού κράτους, με ότι πόρους περισσεύουν και αν περισσεύουν, παραγνωρίζοντας τη σημερινή κυριαρχία των  άυλων χρηματιστηριακών αγορών επί της πραγματικής οικονομίας, την αδηφαγία τους για την αρπαγή όλων των πόρων και τις ταυτόσημες σχέσεις τους με το  ευρωπαϊκό και γενικά το δυτικό πολιτικό γίγνεσθαι.
Από τη μια μεριά έχουμε το κράτος ‘’επιχείρηση’’ και από την άλλη το κράτος ‘’φιλόπτωχο ταμείο’’.
Εμείς αντίθετα πιστεύουμε σε μια Δημόσια Διοίκηση ή σε ένα κράτος καλύτερα, που θα αντικαταστήσει την έννοια του κοινωνικού κράτους με την έννοια του Κράτους της Κοινωνίας.
Ένα κράτος στο οποίο θα έχει λόγο η Κοινωνία των Πολιτών, με τα θεσμοθετημένα όργανά της.
Ένα κράτος που θα ικανοποιεί ανθρώπινες ανάγκες σε περιβάλλον ελευθερίας και ευημερίας με τη διάχυση του πλούτου (υλικού και πνευματικού) σε ολόκληρο το φάσμα της κοινωνίας, σύμφωνα με τις ανάγκες του καθενός, προβάλλοντας τις ατομικές ιδιαιτερότητες και επιδεξιότητες κάθε πολίτη ξεχωριστά.
Φέρνουμε στην πολιτική μια Τρίτη πρόταση, απόρροια της πολιτικής μας για τη συγκρότηση του τρίτου προοδευτικού πολιτικού πόλου  με τον οποίο θέλουμε να εκφράσουμε το σύγχρονο τρίτο δρόμο.
Καταλαβαίνεται ότι από αυτή την οπτική γωνία των πραγμάτων θεωρούμε τις πολιτικές που θέλουν, για παράδειγμα, την αξιολόγησης ανθρώπων με ένα υποχρεωτικό ποσοστό αυτών να μένει μετεξεταστέο, όχι μόνο ανεδαφικές αλλά και ανόητες.
Ένα σύγχρονο κράτος οφείλει να αποβάλλει τον κομματισμό, τις πελατειακές σχέσεις, τη γραφειοκρατία του νομικού φορμαλισμού και τη διαφθορά.
Τίποτα από αυτά δεν συγκινεί τη συγκυβέρνηση Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ
Εμείς νιώσαμε στο πετσί μας την περίοδο της τρικομματικής κυβέρνησης, την  αντίδραση της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ για να μην αλλάξει τίποτα εκτός από τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων και το ποσό της μισθοδοσίας τους.
Κινητικότητα ναι,  στο πλαίσιο των διαρθρωτικών παγίων αναγκών, διαχωρισμός επιτελικών και λειτουργικών αρμοδιοτήτων του Κράτους  ναι,  αξιολόγηση δομών και ανθρώπινου δυναμικού ναι,  αλλά οι άνθρωποι δεν αξιολογούνται ποτέ ποσοτικά και σε πολλές περιπτώσεις αυτό γίνεται με δυσκολία ακόμη και με ποιοτικά χαρακτηριστικά.
 Για το λόγο αυτό ο τρόπος  αξιολόγησης των προσώπων στο Δημόσιο τομέα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα της κοινής συμφωνίας όλων των εμπλεκομένων μερών και φυσικά αφού μιλάμε για κάτι αυτονόητο και με την ομοφωνία ολόκληρου του πολιτικού κόσμου.
Οι θέσεις της Δημοκρατικής Αριστεράς  μόνο σε τίτλους, που αφορούν το Δημόσιο Τομέα, εκτείνονται σε έξι σελίδες και είναι αδύνατο να ειπωθούν εκτενώς  στο χαιρετισμό ενός Συνεδρίου.
Σας καλώ όμως όλους να τις αναζητήσετε και να μας κρίνετε αφού μας γνωρίσετε είτε μας επιλέξετε  είτε μας απορρίψετε.